't Residentje - mei - juni 2021

22 Nog niet zo heel lang geleden is Sooike, zonder dat hij wist langs waar hij gegaan was, doodmoe en uitgeput en met een kop om te barsten wakker geworden op Moretusburg te Hoboken in een gracht: heel de nacht had hij met kludde op zijn rug rondgedoold. Hij was er twee dagen van onder de voet geweest. Maar de laatste keer - vóór veertien dagen - had hij "nondedju aan de Lie-Vrakesboom, daar aan 't Liefkensdreefken, iets zien liggen". Wat? Hij kon het niet zeggen. Maar gelukkig sloop hij voorbij, hield het ding in de gaten en hij zei 't gebed van keizer Karel of wat hij er zich nog van herinnerde: "De macht des Vaders zal mij bedekken...". En 't ding schoot "met veel lawijt" aan hem voorbij, zo snel als de bliksem. Er waren erbij die hem bijna alle weken moesten dragen, als ze 's avonds van de "repetitie" van de fanfare kwamen. Bij het naar huis gaan waren ze nog maar pas aan de Lieve-Vrouwkensboom of "krek", ze hadden het zitten. Je kon de toehoorders zien zitten bibberen, met bleke gezichten, aan de uitdovende Leuvense stoof. Ze durfden geen van allen alleen weggaan en verscheidene onder hen probeerden, ééns buiten, zich het gebed van keizer Karel te herinneren. Hoe was 't ook weer ? "De Vader... de Zoon... Begot! Ik weet het niet meer!". Zijnoot: Kludde’s uiterlijk vertoon Kludde's uiterlijk verschilt van verhaal tot verhaal. Hij wordt soms voorgesteld als een demon die verschillende gedaantes kan aannemen. In sommige vertellingen wordt hij omschreven als een monsterlijke zwarte hond. Hij kan ook de gedaante van een grote zwarte kat of gigantische zwarte vogel aannemen. Bovendien kan hij zich vergroten en verkleinen. In andere verhalen is hij eerder een man die zich in een harige hondenhuid hult, waarmee hij doet denken aan de mythe van de weerwolf. Bron: www.stedeninfo.be